Praca w domu to inaczej telepraca. Oznacza każdą pracą wykonywaną poza stacjonarnym miejscem pracy za pomocą technik teleinformatycznych i telekomunikacyjnych. Praca w domu wykonywana jest na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło. Termin telepraca został wprowadzony do Kodeksu Pracy w 2007 roku. Warto wiedzieć, ze telepraca można być stosowana przy każdej umowie o pracę, jako forma uelastycznienia. O świadczeniu pracy w domu mogą zdecydować obie strony, to znaczy: pracownik lub pracodawca w momencie podpisywania umowy o pracę lub w trakcie trwania umowy. Z telepracy często korzystają młode mamy, którym wygodniej wykonywać pracę w domu i w ten sposób łączyć karierę z wychowaniem dziecka.
Praca w domu często traktowana jest jako praca dodatkowa lub forma zdobycia doświadczenia przez młodzież od 13 roku życia. Praca w formie telepracy nie może być powodem dyskryminowania pracownika i gorszego traktowania pod względem finansowym. Największe zastosowanie praca w domu ma w sektorze informatycznym,np: programiści, operatorzy sieci, jest również popularnym rodzajem zatrudnienia dla osób pracujących twórczo. W tej formie często zatrudniani są telemarketerzy, dziennikarze, korektorzy tekstów oraz tłumacze W pracy w domu liczy się przede wszystkim terminowość wykonanych zleceń, efektywność i solidność. Głównymi narzędziami pracy telepracownika są : internet, telefon, poczta elektroniczna. Polskie prawo nakazuje pracodawcy dostarczenie pracownikowi narzędzi do telepracy, pokrycie kosztów zainstalowania sprzętu i jego ubezpieczenia. Telepracownik może brać udział we wszystkich szkoleniach przeznaczonych dla pracowników danej firmy i szkoleń dotyczących zagadnień związanych z wykonywaną pracą. Pracodawca może kontrolować telepracownika w miejscu wykonywania telepracy, ale kontrola nie może naruszać prywatności pracownika i utrudniać korzystanie z domowych urządzeń. Pracodawca ma obowiązek uprzedzić telepracownika o planowanej kontroli, a pracownik musi wyrazić na nią zgodę.